Nuk ka ditë që nuk lexoj e dëgjoj nga disa që ju bëjnë propagandën e tyre, se “nuk ka politikë me Islam”, se “nuk merret muslimani me politikë”, se “politika është kufi për muslimanët” e të ngjashme!
Dakort, le të shkojmë për pak pas kësaj teorie, (që në fakt më ngjet me atë që mbollën anglezët në Pakistan, dekada më parë, teksa propagandonin nëpërmjet shpikjes së tyre me rrobë islame, eliminimin e xhihadit (rezistencës kombëtare) kundër anglezëve?!), që dëgjojmë nga ky takam.
Po tekstet me kalifë të drejtë e të ndershëm, ku t’i shpiem? Apo, t’i rrëfejmë thjeshtë si folklor i së kaluarës, si përralla e legjenda të vdekura?
Po madhështinë e shekujve të drejtimit islam osman të botës, ku ne shqiptarët ishim drejtues të globit, me mëshirë, drejtësi, paqe, tolerancë, dinjitet islam e krenari të pashembullt?
Po, para tyre, shembullin e qeverisjes së vetë Resulull-llahut (a.s), deklaratën e Medines, marrëdhëniet ndërkombëtare dhe ambasadorët me shkresa zyrtare drejt perandorive dhe mbretërive të kohës, ushtritë muslimane, modelin emevit të administrimit të pushtetit, në duart e sahabiut të nderuar, Hz. Muavije (r.a), modelin e nipit të Resulull-llahut (a.s), Hz. Hasanit (r.a), (të harruar edhe nga pretenduesit e dashurisë për “Ehli Bejtin”), etj., pa fund?
Mos vallë muslimanët e kësaj kohe, duhet të vazhdojnë të vegjetojnë sipas rregullave dhe ligjeve të kolonizatorëve të tyre globalë, pa u dëgjuar zëri i tyre, vetëm se në konferenca e takime mbi tolerancën e bashkëjetesën ndërfetare, luftën kundër ekstremizmit e terrorizmit, si të ishim kriminelë e vrastarë të dëshmuar ndër shekuj?
Shkolla ime, feja ime, bindja ime, thirrja ime është ajo e ngritjes së vlerave të tolerancës ndërfetare, por jo në kushtet e shitjes së dinjitetit e krenarisë islame! Çfarë tolerance ndërfetare në kushtet e realiteteve shoqërore, që qeverisen nga modeli më negativ i laicizmit selektiv?!
Natyrshëm, ne si muslimanë, kudo që të jemi, jemi në krye të tryezave të dialogut, tolerancës dhe bashkëjetesës ndërfetare, se na shndrit historia, Kur’ani ynë i Shenjtë dhe i PANDRYSHUESHËM, historia e dritshme e Hz. Muhammedit (a.s), shembulli i sahabëve, tabiinëve, imamëve muxhtehidinë etj, deri në kiamet, edhe pse sot, jemi më të persekutuarit, më të shkelurit, më të dhunuarit për fenë tonë!
Shkolla ime, feja ime, bindja ime, thirrja ime është ajo e distancimit nga ekstremizmi, por jo në pozitat e të akuzuarit, as të atij që i ka ikur zëri, as në pozitat e të poshtëruarit e të ndjerit në faj për injorancën e njërit a manipulimin e tjetrit, sepse askush nuk mban mbi supe gjynahun as injorancën e dikujt tjetër, kushdo qoftë ai! Unë si musliman, kudo qofsha, nuk jam ekstremist, nuk jam terrorist, nuk jam vrastar! Hapni historinë, shfletojeni atë dhe shihni se kush dhe çfarë janë muslimanët!
Shkolla ime, feja ime, bindja ime, thirrja ime është ajo e përhapjes së vlerave islame, duke specifikuar se, Islami është sistem gjithëpërfshirës dhe i plotë jete, përfshi edhe bërjen politikë, bazuar mbi frikën e Zotit, ndershmërinë, dijen, humanizmin, mëshirën, respektimin dhe mbrojtjen e të drejtave legjitime të krejt krijesave të Zotit!
Përndryshe, le të heshtim e të ulim kokat, kur të shohim një pushtetar arrogant, një drejtues faraon, një përfaqësues injorant të shoqërisë, një kriminel që thirret: “zoti kriminel”, një të paditur xhahil që bën analiza në pode kombëtare, pronat legjitime, që u grabiten pronarëve shekullorë, tjetërsimin e pronës së shenjtë me vendim qeveritar, shkeljen e të drejtave për interes të “të mëdhenjve”, dhunimin flagrant, zhvatjen e pasurive, grabitjen ditën për diell, mjerimin dhe skamjen që dëshmojmë sot, si shoqëri, por jo vetëm kaq!?
Për fund të këtij fillimi:
Islami është fé universale, mëshirë për botët, udhëzim e paqe, forcë e pushtet, drejtësi e moral, dije e kulturë, përparim e dinjitet, krenari legjitime dhe respektim i të drejtave mbi baza morali e logjike të arsyetuar në Librin e Shenjtë dhe porositë e të Dërguarit (a.s)!
Neve nuk na çalon puna te lidhja e Islamit me politikën, që të mos vrapojë dikush drejt paragjykimit, se po hapim partiçka politike, duke thirrur: “All-llahu ekber”, jo, jo, flini të qetë dhe përgatisni ftesat për ndonjë konferencë të radhës!
Por, mbi të gjitha ne si muslimanë sot, duhet të bëjmë mirë llogaritë me veten, për të parë si funksionon raporti në mes adhurimit të drejtë të Një Zoti të Vetëm të kësaj gjithësie, All-llahut të Madhëruar, në veten tonë dhe, shirkut praktik, që i bëhet Atij në çdo moment të ditës, deri edhe për gjënë më të vogël!
Pastaj, ejani të flasim për më tutje…
Imam Muhamed B. Sytari
Myfti i Zonës Shkodër
Shkodër, më 22 tetor 2016